در طی سال‌های اخیر، سیستم گرمایش تابشی لوله‌ای (هیتر تابشی) در صنعت مرغداری توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. این سیستم‌های گرمایشی با سوخت گاز مایع و گاز طبیعی کار می‌کنند و به شکل لوله‌های بلندی هستند که از سقف آویزان‌اند. انواع مختلفی از این سیستم‌ها برای مرغداری‌ها تا به حال استفاده شده است. گرمایش تابشی به‌طور کلّی مزیت‌های زیادی نسبت به جریان همرفتی دارد.
گرمایش تابشی لوله‌ای (هیتر تابشی) در مرغداری
این نوع سیستم گرمایی می‌تواند بسیار برای تولیدکنندگان در صنعت مرغداری مفید باشد. این فناوری بسیار جدید بوده و هنوز تحقیقات دانشگاهی به‌منظور درک درست کارکرد آن ادامه دارد. همچنین مقدار ذخیره انرژی و نحوه نصب و عملکرد و در آخر آزمایش‌های میدانی، مسائلی هستند که هنوز جای بحث و تحقیق دارند. این گزارش یک نگاه مهندسی براساس داده‌ها و اطلاعات موجود به موضوع خواهد داشت تا به بسیاری از سوالات در این مبحث جواب مناسبی دهد.
چه چیزی سیستم گرمایش تابشی لوله‌ای را از بقیه متمایز می‌کند؟
این سیستم‌ها با سوخت گاز مایع یا گاز طبیعی کار می‌کنند و در نزدیکی سقف مرغداری نصب می‌شوند که از محفظه احتراق و یک لوله به طول ۱۲ تا ۱۵ متر که به آن متصل شده، تشکیل می‌شود. این سیستم‌ها می‌توانند به‌صورت ترکیبی با سیستم‌های گرمایش همرفتی و همچنین به‌تنهایی مورد استفاده قرار گیرند.
یک سیستم گرمایش تابشی لوله‌ای ( هیتر تابشی ) با دیگر سیستم‌های گرمایش تابشی متفاوت است. هر چند که همه آنها از تابش و تشعشع برای گرم شدن استفاده می‌کنند. مشعل این سیستم، هوا را از بیرون به محفظه احتراق وارد می‌کند و پس از آن گرما را به درون لوله منتقل می‌کند. دمای لوله در ابتدا و چسبیده به مشعل می‌تواند به ۷۰۰ درجه سانتیگراد برسد و در انتهای لوله نیز دما به ۲۵۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد افت می‌کند.
اکنون این لوله گرما را به سمت پایین و پرندگان و سطح زمین می‌فرستد. بازتاب‌کننده‌ها در بالای لوله از سقف محافظت می‌کنند و گرمای ایجاد شده در بالای لوله را دوباره به سمت پایین هدایت می‌کنند. از آنجایی که این گرم‌کننده‌ها در ارتفاع بالاتری نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر قرار می‌گیرند، پس می‌توانند مساحت سطح بیشتری را تحت پوشش قرار دهند. همانطور که یک لامپ مهتابی فلوئورسنت بلند می‌تواند نور بسیار بیشتری از یک لامپ کوچک در ارتفاع پایین تولید کند.
نکته: گاهی اوقات اسامی می‌توانند گیج‌کننده باشند. برای مثال بعضی مواقع این لوله‌های گرمایش تابشی در ارتفاع پایین‌تری قرار می‌گیرند و ممکن است به آنها لوله‌های گرمایشی یا هیتر تابشی لوله ای نیز بگویند. توجّه داشته باشید که همه این اسامی به یک سیستم اشاره دارند.
تصویر ۱: یک سیستم گرمایش تابشی نصب شده با مشعل در ابتدای لوله
گرمایش تابشی دقیقاً چیست؟
سه روش برای انتقال گرما وجود دارد:
جریان همرفتی (با استفاده از جریان هوا)
تماسی (با استفاده از تماس مستقیم)
تابش (با استفاده از امواج فروسرخ یا امواج مرئی)
گرم کردن هوای یک مکان، چه منطقه مسکونی و یا کارخانه یا مرغداری باشد با استفاده از جریان همرفتی یا تابشی و یا هر دو صورت می‌گیرد. استفاده از تابش در صنعت مرغداری به خودی خود مبحث جدیدی نیست. سیستم‌های قدیمی مثل Pancake brooders و همچنین Radiant brooders از سیستم‌های تابشی برای گرم کردن محیط استفاده می‌کنند.
تابش به این معنی است که هیتر از خود امواج فروسرخ به سمت اجسام اطراف ساطع می‌کند. اگر در کنار آتش ایستاده باشید، درک این مفهوم بسیار ساده خواهد شد. شما می‌توانید گرمایی که به‌طور مستقیم به پوست شما برخورد می‌کند را احساس کنید.
در این صورت اگر دستتان را در نزدیکی صورتتان قرار دهید جلوی برخورد امواج به صورتتان را می‌گیرید و صورتتان سریع احساس خنکی خواهد کرد.
درواقع، هر جسم گرمی می‌تواند تاحدودی از خود امواج تابشی ساطع کند. یک اجاق خوراک‌پزی را در نظر بگیرید. در این صورت شما مستقیماً آتش را نمی‌بینید اما می‌توانید امواجی را که این اجاق ساطع می‌کند، حس کنید.
در یک مرغداری،Pancake یا Radiant Brooder به‌صورت جسم‌های بسیار داغ در بالای سر پرندگان حضور دارند.
به این صورت گرما به‌صورت مستقیم و بدون گرم کردن هوا، به پرندگان و فضولات سطح زمین می‌رسد. (البته هوا با برخورد به جسم گرم می‌تواند گرم شود اما مستقیماً گرم نخواهد شد). در صورتی که یک جت هیتر، با استفاده از جریان همرفتی و جابه‌جایی هوای گرم باعث گرم شدن هوای داخل سالن می‌شود در واقع هوای گرم در حال چرخش به هر جایی که برسد آنجا را گرم می‌کند. این گرمایش شامل پرندگان و فضولات هم می‌شود.
مکانیسم گرمایش تابشی از روش گرمایش با جابه‌جایی اجباری هوا متفاوت است و درصد کمی از گرما صرف گرم کردن هوای محیط می‌شود و بیشتر روی اجسامی مثل پرندگان و کف زمین تمرکز دارد.
نکته: هیچ هیتری صددرصد با مکانیسم تابشی کار نمی‌کند. دلیل آن برخورد هوا به هیتر خواهد بود. وقتی هوا به هیتر برخورد می‌کند، خواه‌ناخواه گرم می‌شود و در محیط به گردش در‌می آید (جریان همرفتی). اما همه هیترهای تابشی به این منظور ساخته شدند تا روی گرم کردن اجسام تمرکز کنند و نه گرم کردن هوا. هرچه هیتر تابشی جدیدتر باشد، درصد بیشتری از انرژی خود را با مکانیسم تابش منتقل خواهد کرد.
مزیت‌های سیستم‌های گرمایش تابشی چیست؟
اگر بتوانیم گرما را مستقیماً به پرندگان منتقل کنیم، بدون اینکه نیاز باشد اول هوا را گرم کرده باشیم، می‌توانیم در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنیم و سوخت کمتری مصرف خواهد شد.
راحتی پرندگان، هدف اول یک سیستم گرمایشی است و اگر سیستمی بتواند گرما را مستقیماً و بدون واسطه به پرندگان برساند، مطمئناً از هر سیستم گرمایش غیرمستقیم دیگری بهینه‌تر خواهد بود. سازندگان و تولیدکنندگان این نوع سیستم‌ها معمولاً توصیه می‌کنند تا از سیستم‌هایی با ظرفیت گرمایی کمتر نسبت به سیستم‌های همرفتی استفاده شود. این یعنی سیستم‌های تابشی در حدود ۴۵ درصد بهینه‌تر از سایر سیستم‌های غیرمستقیم عمل می‌کند.
انجمن ASHRAE حتی در بعضی موارد، صرفه‌جویی‌هایی بیشتر از این حد را هم گزارش کرده است. اما به‌طور کلّی یک تحقیق کامل و جامع برای محاسبه دقیق مقدار صرفه‌جویی شده در این سیستم وجود ندارد.
در بعضی گزارشات حتّی رشد بهتر پرندگان با استفاده از این نوع گرمایش هم ثبت شده است. اما در حال حاضر با توجّه به اطلاعات کم موجود، نمی‌توان این ایده را با اطمینان ثابت کرد.
یک مزیّت دیگر که همه سیستم‌های گرمایشی دارند، خشک کردن بهتر زباله‌ها و فضولات روی سطح زمین است.
این به‌دلیل تابش مستقیم به سمت زمین و جایی است که آنها حضور دارند. حتی زمانی که طول می‌کشد تا سالن به دمای مطلوب برسد نیز بسیار کوتاه‌تر خواهد شد.
به این ترتیب ما در زمان کوتاهی، پرندگان و فضولات خشک‌تری را در یک دمای مطلوب خواهیم داشت. این مسئله از آن جهت اهمیت پیدا می‌کند که وقتی پرندگان روی فضولات سرد و خیس راه بروند، گرمای بدنشان را از طریق پاها از دست می‌دهند.
این انتقال گرما از طریق کنداکشن یا تماس مستقیم صورت می‌گیرد. در آن سمت ماجرا، سیستم‌های گرمایشی همرفتی یک پروفایل دمایی از بالا به پایین ایجاد می‌کنند. به این صورت که هوای گرم در بالا و هوای سرد در پایین قرار می‌گیرد. پس ما نیاز داریم جریان هوا را همیشه برقرار نگه‌داریم تا از هوای گرم بالا به‌طور مداوم در پایین استفاده شود. این می‌تواند یک چالش برای سالن‌هایی با سقف کوتاه و همچنین چالشی بزرگتر برای سالن‌های با سقف بلند باشد.
یک مزیّت سیستم‌های لوله‌ای در مقایسه با سیستم‌های تابشی قدیمی‌تر این است که در ارتفاع بسیار بالاتری نصب می‌شوند. این مسئله به دلیل دست‌وپا گیر نبودن تجهیزات این سیستم و همچنین رفت‌وآمد راحت می‌تواند یک نقطه مثبت برای این سیستم‌ها باشند.
با اینکه سیستم‌های لوله‌ای در ارتفاع بالاتری قرار می‌گیرند، اما بسیار بهتر از سیستم‌های نسل قبل زمین را گرم می‌کنند و همچنین دمای یکنواخت‌تری روی زمین ایجاد می‌کنند تا حتّی زمین‌های اطراف دیوار هم از گرما بهره‌مند شوند.
با این حال، همچنان تفاوت دمایی روی زمین وجود خواهد داشت و به پرندگان این امکان داده می‌شود تا بهترین مکان را برای راحتی خود انتخاب کنند.
تصویر ۲: سیستم‌های گرمایش تابشی گرمای خود را مستقیما به سمت مرغ و کف مرغداری هدایت می‌کنند، به همین دلیل زمین گرمترین مکان خواهد بود، اما جت هیترها با پرتاب هوا باعث می‌شوند گرما در بالای سالن جمع شود و کف سرد بماند.
این باعث می‌شود که پرندگان در یک نقطه تجمع نکنند و بیشتر پخش شوند و به این شکل دیگر شما جمع شدن پرندگان در نواحی مختلف را مشاهده نخواهید کرد.
از آنجایی که این سیستم‌ها از هوای بیرون برای ایجاد شعله در محفظه احتراق استفاده می‌کنند، هوای داخل سالن پاکیزه می‌ماند و همچنین اینگونه به دلیل عدم ورود آلودگی به محفظه احتراق رسیدگی و تعمیرات کمتری نیاز خواهند داشت.
این سیستم‌ها همچنین با استفاده از هوای بیرون برای سوخت‌وساز، هوای داخل را به نسبت نسل‌های قبلی و همچنین سیستم‌های همرفتی، پاکیزه‌تر نگه‌میدارند و آلودگی کمتری ایجاد می‌کنند.
تصویر ۳: چینش سیستم‌های گرمایش تابشی ۱۲ متری در یک سالن ۷۵ متری
آیا نگهداری و مدیریت این سیستم‌ها با نسل‌های قبلی و جت‌هیتر گرمایشی تفاوت زیادی دارد؟
احتمالاً اولین چیزی که در برخورد با یک مرغداری در فصل زمستان، که از دو سیستم گرمایشی متفاوت استفاده می‌کنند، نظرتان را جلب خواهد کرد این است که هر دو سالن برای راحتی بیشتر پرندگان طراحی شده‌اند.
اما دمای تنظیمی به‌طور کلّی در سالنی که از سیستم گرمایش تابشی (گرماتاب) استفاده می‌کند، پایین‌تر خواهد بود. اگر دمای مطلوب برای سالن‌هایی با سیستم‌های همرفتی ۳۳ درجه سانتیگراد باشد، دمای مطلوب در سالن‌هایی با سیستم تابشی در حدود ۳۰ درجه سانتیگراد خواهد بود.
به این ترتیب اگر ما دما را در این سیستم‌ها به ۳۳ برسانیم، ممکن است پرندگان بیش از حد گرم شوند. دلیل این مسئله در بالا به خوبی توضیح داده شده که گرما مستقیماً به اجسام می‌رسد و کمتر هوا را گرم می‌کند. گرمای هوا فقط به دلیل وجود اجسام گرم درون سالن است.
به‌عبارت دیگر، در این سیستم‌های جدید، هوا نیاز نیست که به سطح دمای سیستم‌های همرفتی برسد. معمولاً این دما بین ۲ تا ۵ درجه کمتر از سیستم همرفتی خواهد بود که به شرایط و دمای هوای بیرون بستگی دارد. این یک نکته مهم در مدیریت این نوع سیستم‌هاست.
به این صورت شما نمی‌توانید از دمایی که در یک ترموستات یا سنسور دمایی در سیستم همرفتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، را در سیستم تابشی هم استفاده کنید.
این دما باید در حدود ۲ تا ۵ درجه پایین‌تر باشد. این کاهش دما به مکانی که سنسور قرار دارد و همچنین به ارتفاعی که لوله‌ها از سقف قرار می‌گیرند، بستگی خواهد داشت.
اگر سنسور را دقیقاً در زیر سیستم‌های تابشی قرار دهید، بدیهی است که دمایی بیشتر از حد واقعی به شما گزارش کند. یک توصیه مهم این است که این سنسورها را در جایی تقریباً بیرون از خطوط آبخوری و غذاخوری قرار دهید. البته باید در حدود ۳۰ سانتیمتر هم از زمین هم فاصله داشته باشد تا تحت تابش خود زمین قرار نگیرند.
جایگاه دقیق سنسورها اهمیت زیای ندارند و بیشتر محدوده‌ای برای نصبشان در نظر گرفته می‌شود. اما برای مقایسه چند سالن با یکدیگر بهتر است که در همه این سالن‌ها در یک مکان مشخص قرار گیرد.
تصویر ۴: ترموستات می‌بایست تقریبا خارج از چتر حرارتی دستگاه گرمایش تابشی قرار گیرند، جاگذاری ترموستات مورد حساسی نیست و فقط باید برای تمام دستگاه‌ها به یک صورت انجام شود.
معمولاً ترجیح بر آن است که هر هیتر تابشی و بخاری تابشی، سنسور مربوط به خودش را داشته باشد. برای مثال، اگر در یک سالن ۴ عدد هیتر وجود دارد، مطلوب است که ۴ سنسور نیز در سالن حضور داشته باشد. این سنسورها باید طبق رفتار پرندگان، هر چند وقت بازرسی شوند. در یک دمای مطلوب پرندگان به‌صورت یکنواخت در کل سالن پخش هستند اما در یک سالن با دمای غیریکنواخت، پرندگان در یک مکان جمع می‌شوند.
یک مزیّت دیگر این است که شما زمان کمتری برای تنظیمات و مدیریت دمای داخل سالن صرف می‌کنید و صرفه‌جویی در زمان خواهید داشت.
آیا می‌شود که در این سیستم‌ها از کنترل‌های الکترونیکی استفاده کرد؟
بله، گرمایش تابشی لوله با کنترل‌های الکترونیکی نیز به خوبی عمل می‌کنند. البته باید به مسائل ایمنی و مکان قرارگیری این کنترل‌ها توجه کافی داشت. سیستم‌های گرمایش تابشی مهرتاب همچنین با جریان‌های ۲۴ و ۱۲۰ و ۲۴۰ ولت عمل می‌کنند و سازگاری کامل دارند.
چه خصوصیاتی باعث می‌شود تا برندهای مختلف از یکدیگر متمایز باشند؟
یک تست و یا آزمون خاص برای اندازه‌گیری میزان کارایی این نوع هیترها وجود ندارد، اما طبعیتاً بعضی از برندها بهتر از بقیه عمل می‌کنند که بستگی به نوع طراحی مهندسی و مواد مورد استفاده دارد. مدل بهتر می‌تواند انرژی تابشی بیشتری به سمت زمین روانه کند.
در اکثر مواقع یک مدل ارزان انتخاب خوبی برای استفاده بلندمدت نیست و با صرفه‌جویی بیشتر مصرف سوخت توسط مدل‌های گرانقیمتتر، می‌شود تفاوت قیمتی را در بلندمدت جبران کرد.
برای مثال لوله‌های آلومینایز تابشی بهتری نسبت به لوله‌های آهنی که برخی از تولیدکنندگان از آن استفاده می‌کنند دارند و علاوه بر تابش بهتر طول عمر بیشتری دارند و می‌توان گفت هیچ وقت دچار پوسیدگی نخواهند شد.
هوایی که برای سوخت در محفظه احتراق نیاز است معمولاً از بیرون سالن تأمین می‌شود. استفاده از هوای بیرون باعث پاک ماندن هوای داخل سالن خواهد شد و همچنین به دلیل عدم ورود آلودگی داخل سالن به محفظه احتراق نیاز به رسیدگی و تعمیرات کمتری خواهد داشت.
در اکثر سیستم‌های گرمایشی در بخش مرغداری یا هر سالن دیگری در بخش کشاورزی، هوای حاصل از سوختن آتش به بیرون هدایت نمی‌شود و همین امر، ضرورت ساخت و نصب دستگاه تهویه را دوچندان می‌کند. این تهویه از تجمع دی‌اکسیدکربن و یا دیگر گازهای مضرّ جلوگیری می‌کند و همچنین باعث گردش هوای داخل سالن خواهد شد.
اما در سیستم‌های گرمایش لوله‌ای امکانی تعبیه شده تا گازهای مضرّ به بیرون منتقل شوند، و اینگونه نیاز کمتری به تهویه خواهد بود و همچنین باعث جلوگیری از اتلاف گرما و ذخیره انرژی خواهد شد.
یک خصوصیّت دیگر این سیستم‌ها، توانایی عملکرد بالا در هر محدوده دمایی است. این توانایی با اسم گرمایش دو مرحله‌ای شناخته می‌شود. برای مثال، خروجی یک هیتر می‌تواند در ۲۵ هزار کیلوکالری در کمترین حد و همچنین ۴۵ هزار کیلوکالری در بالاترین حد باشد. دلیل این عملکرد این است که دمای روزهای مختلف سال با یکدیگر متفاوت است. گاهی به شدت سرد می‌شود اما در اکثر مواقع ما شاهد یک سرمای معمولی هستیم که هیتر می‌تواند به راحتی گرمای آن را تأمین کند. این به معنی روشن بودن هیتر در بیشتر مواقع است و کمتر به‌طور کامل خاموش می‌شود.
در نظر بگیرید که اگر هیتر به‌طور کامل خاموش شود، برای روشن شدن دوباره و رسیدن به دمای مطلوب، انرژی زیادی را مصرف می‌کند. اما اگر همیشه در یک سطح پایین گرما، روشن بماند، از این اتلاف جلوگیری می‌شود. همچینین از اینکه دما به حداقل و یا حداکثر برسد جلوگیری می‌کند و پرندگان احساس راحتی بیشتری خواهند داشت و طول عمر دستگاه نیز می‌تواند با این روش افزایش پیدا کند.
در زمان انتخاب به گارانتی محصول و کیفیت ساخت و خوش‌نام بودن برند توجه کنید. هیترهایی که با خود لوازم جانبی نصب را هم به همراه دارند، می‌توانند گزینه بهتری برای کمتر کردن مخارج نصب باشند و مثل تمام تکنولوژی‌های جدید، شما نباید تنها به اطّلاعات ارائه‌شده توسط فروشنده اکتفا کنید و بهتر است که از چند نفر که تجربه استفاده از این محصول را دارند کمک بگیرید.
اگر که بخواهم از سیستم گرمایش تابشی لوله‌ای استفاده کنم، برای نصب در مرغداری من چه مقدار ظرفیت گرمایی نیاز است؟
محاسبات مهندسی استاندارد برای تعیین میزان بهینه ظرفیت گرمایی براساس درجه حرارت بیرون سالن و همچنین درجه حرارت مطلوب در درون سالن، صورت می‌گیرد. البته به میزان عایق بودن مکان و همچنین سرعت اتلاف دما نیز بستگی خواهد داشت. از آنجایی که سیستم‌های تابشی نیاز به دمای هوای پایین‌تری برای گرم کردن محیط خواهند داشت پس به‌طور کلّی دستگاهی با ظرفیت گرمایی پایین‌تر می‌تواند جوابگوی نیازهای شما باشد.
در نظر داشته باشید که بسیاری از مرغداری‌های مدرن، هنوز هم از سیستم‌های گرمایشی و ظرفیت گرمایی بیشتر از حد نیازشان استفاده می‌کنند. دلیل آن استفاده از دیواره‌های عایق نشده است که گرما را به راحتی از دست می‌دهند.
برای مثال دو مرغداری در ابعاد ۱۲ در ۱۵۰ متر را در نظر بگیرید، یکی از نوع قدیمی و اتلاف بالا و دیگری جدید و عایق‌کار خوب که هر دو با جریان همرفتی گرم می‌شوند.
دما در بیرون ۱۲- درجه و دمای مطلوب داخل سالن ۳۳ درجه سانتیگراد است:
با محاسبه مهندسی برای تعیین دقیق ظرفیت گرمایی به نتایج زیر می‌رسیم:
۱۵۸ هزارکیلوکالری بر ساعت برای سالن قدیمی و ۷۵ هزار کیلوکالری بر ساعت برای سالن با عایق‌کاری خوب مصرف خواهد شد.
حالا بیایید از سیستم گرمایش لوله‌ای به جای جریان همرفتی استفاده کنیم. تمام محاسبات دقیقاً با همان فرمول‌ها انجام می‌شود. فقط به جای دمای ۳۳ درجه از ۳۰ درجه سانتیگراد برای دمای انتهایی استفاده می‌شود و به این صورت کمی از ظرفیت گرمایی موردنیاز کاسته خواهد شد.
۷۰ هزار کیلوکالری بر ساعت مقدار ظرفیت گرمایی است که موردنیاز ما خواهد بود.
مقدار دقیق ظرفیت گرمایی موردنیاز برای شرایط شما ممکن است به شدت متفاوت باشد. این تفاوت ناشی از سایز ساختمان شما و میزان عایق‌کاری و همچنین سیستم گرمایشی است که شما از آن استفاده می‌کنید. در نظر داشته باشید که استفاده از سیستم‌های گرمایشی با ظرفیت بیشتر از حدّ نیازتان، نه‌تنها باعث افزایش هزینه‌های اولیه شما می‌شود بلکه در طولانی‌مدت هزینه‌های سوخت و نگهداری بیشتری خواهند داشت.
آیا نکات ایمنی برای رعایت وجود دارد؟
بله، مطمئناً نکاتی برای رعایت وجود دارد. اگر فاصله کافی را از سقف ایجاد نکنیم، به دلیل گرمای بی‌اندازه بالا، احتمال خطر آتش‌سوزی وجود خواهد داشت.
پس حتماً باید فاصله استاندارد رعایت شود. نکته مهم دیگر نصب مناسب بازتاب‌کننده است که از سقف در مقابل گرما محافظت کند. برای اینکار، بازتابنده همیشه باید تمیز بماند. اگر کثیف باشد ممکن است گرما را به جای بازتاب، در خود ذخیره کند و همین مسئله باعث گرم شدن این فلز شود. خود سقف نیز باید در شرایط خوبی باشد و هر چند مدت به‌طور کامل بازرسی شود.
مطمئناً یک سالن با سقف بلندتر بسیار مناسب‌تر از سالنی با سقف کوتاه‌تر است و حتّی این ارتفاع باعث می‌شود که هیتر از مواد قابل اشتعال دورتر باشد.
اما یک نگرانی موجود برای سقف‌های بلندتر می‌تواند تماس این هیترها با تونل‌های تهویه روی سقف باشد. در اکثر مواقع این پرده‌های تهویه سوراخ‌هایی روی خودشان دارند تا بتوانند دود حاصل از احتراق را خارج کنند. در این مواقع حفره‌های روی پرده باید به اندازه کافی بزرگ باشد و همچنین دور از منبع گرما قرار بگیرد تا گرما به آنها آسیب نرساند.
میزان فاصله مطلوب برای این سیستم‌ها معمولاً از سقف ۳۰ سانتی متر در نظر گرفته می‌شود. همچنین فاصله از سطح زمین باید بسیار بیشتر باشد تا گرما پرندگان را اذیت نکند.
نگرانی دیگر در خصوص سقف‌های کوتاه این است که هیتر می‌تواند لوله‌ها و سیم‌های موجود در سقف را ذوب کند اما با یک فاصله درست و اصولی (حداقل ۳۰ سانتیمتر) می‌شود از آن جلوگیری کرد.
گاهی اوقات امکانات و لوازم بیشتری جهت اطمینان بیشتر و برای محاظت از سقف نیاز است، مخصوصاً قسمتی از سقف که در بالای محفظه احتراق حضور دارد و همچنین در ۳ متر ابتدایی لوله که گرمای بیشتری در آن قسمت وجود دارد.
ملاحظات نگهداری این سیستم‌های تابشی لوله‌ای چگونه است؟
سیستم‌های تابشی لوله ای به‌دلیل استفاده از هوای بیرون و محفظه احتراقی که کاملاً درون هیتر قرار می‌گیرد، هوای پاک‌تری را در درون سالن به ما خواهند داد.
این سیستم‌ها همچنین دارای قسمت‌های در حال حرکت نیز هستند، مثل دمنده‌ای که هوای گرم را به درون لوله می‌فرستد. این قسمت‌ها به نگهداری و توجّه نیاز دارند.
همچنین بازتابنده و لوله تابش نیز نیازمند رسیدگی مداوم هستند تا بهترین کارکرد را ارائه دهند. به‌طور کلّی، اما نسبت به سیستم‌های همرفتی، این سیستم‌ها به رسیدگی کمتری نیاز دارند.
سیستم‌های گرمایش تابشی چگونه در سالن نصب می‌شوند؟
نمودارهای پایین نصب سیستم تابشی لوله‌ای را در یک سالن ۱۲۰ و ۱۵۰ متری نشان می‌دهد.
تصویر ۵: استفاده از هیتر تابشی در سالن ۱۲ در ۱۲۰ متری
تصویر ۶: نصب هیتر تابشی در سالن ۱۴ در ۱۵۰ متری